ก่อนจะปัจจุบัน
บทกวีสะท้อนสังคมเรื่องนี้ผมแต่งขึ้น ท่ามกลางบรรยากาศของสงครามกลางเมือง กลางบรรยากาศของความไม่เข้าใจกัน พอดีได้มีโอกาสดูหนังเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับ สงครามที่ปกป้องแผ่นดิน ก็เลยเกิดแรงบันดาลใจขึ้นมาครับ
ผู้เข้าชมรวม
321
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
• " ชูดาบ...ลั่นกลองก้องระทึก กู่ร้องประกาศศึกอย่างอาจหาญ"
จะเด็ดหัวกำจัดศัตรูพาล เซ่นวิญญาณ...รับขวัญบรรพชน
•เป่าเลขเสกคาถาอาคมขลัง เป็นความหวังเติมเต็มให้เข้มข้น
ตำรายุทธ์คาดคะเนสร้างเล่ห์กล ตั้งค่ายบนทำเลคอยเพลา
•เมื่อศึกรุกบุกชิดติดแนวกั้น พร้อมประจัญตั้งแถวในแนวหน้า
ความเด็ดเดี่ยวและพลังก็พรั่งมา เสียเลือดทาแผ่นดินพร้อมยินดี
•หลายร้อยปีผ่านไปยังไม่จบ เลือดนักรบยังเข้มอยู่เต็มที่
คำปลุกเร้าของคนบนเวที ผิดวิถีครรลองของเมื่อวาน
•" ชูไมค์...ลั่นร้องก้องระทึก เผาเมืองปิดตึกอย่างอาจหาญ"
ณ กลางเมืองมีสงครามลามร้าวราน เปิดตำนานชาวประชาเข่นฆ่ากัน
•ก้องเสียง...ตู้มต้าม....สงครามเกิด แรงระเบิด....ร่างลอยเรียงกับเสียงลั่น
มีผู้ยิงและผู้ตายหลายชีวัน เลือดสยามทั้งนั้นด้วยกันเอง
•ยาย ย่า ตา ปู่ รู้หรือไม่ แผ่นดินไทยทุกข์ตรมโดนข่มเหง
ครวญเนื้อร้องทำนองท้อล้อบรรเลง ยังยินเพลงนี้ประจำอยู่ร่ำไป
• กว่าจะได้กลับคืนผืนดินนี้ ประวัติศาสตร์บ่งชี้เรื่องนี้ได้
เขตแผ่นดินที่เหลือต่างเชื้อไทย จงจำไว้อย่าลดค่าสามัคคี
ผลงานอื่นๆ ของ พระเจ้าแฉะ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พระเจ้าแฉะ
ความคิดเห็น